Ambroziewicz h. Poraj, rodzina litewska, z której Stanisław i Marcin wylegitymowani ze szlachectwa w halickim sądzie grodzkim 1782 r.
Bełza h. Jastrzębiec odm., stara mieszczańska rodzina krakowska, wymieniana w aktach krakowskich od r. 1456; nobilitowana przez króla Zygmunta III w 1591. Z tej rodziny: Marcin, konsul krakowski, przyjaciel Mikołaja Kopernika, ojca astronoma, ok. 1458 r.; Erazm, nobilitowany 
Władysław Bełza
Choiński h. Korczak, v. Chojeński, rodzina pochodząca z ziemi bielskiej, później przeniosła się do Wielkopolski. Wyszli ze wsi Choiny. Borkowski myli chyba tę rodzinę z Chojeńskimi herbu Abdank, którzy też czasem pisali się Choiński. Zob. Chojeński herbu Abdank
Darowski h. Ślepowron, vel Weryha-Darowski, rodzina czerwonoruska, używająca przydomku Weryha. Podobno wywodzi się od Wojsiełka czyli Wasyla, syna Mendowsa, pochwyconego przez Tatarów, którego po powrocie z niewoli nazwano Weryhą. Z nich Zygmunt sławny rębacz za 
Dolaczko h. własnego, rodzina siedmiogrodzka, przybyła do Polski wraz z królem Stefanem Batorym. Polski indygenat, wraz z nadaną przez króla wsią Puszkarze w woj. grodzieńskim, otrzymała 9 II 1580 r. Nadania oraz indygeant potwierdził król Stanisław August 20 XII 1794 r.Horodyski h. Korczak, licznie rozrodzona rodzina czerwonoruska, używająca przydomków: Abramowicz, Bratko, Jadwiszczak, Kamatiak, Maciejczak, Czobotowicz, Onańczyk, Prokopiak, Puhacz i Żurawel. W XIX stuleciu byli właścicielami następujących dóbr w Galicji: Żabińczyki, Krogulec, Kociubińce, Tłusteńkie, Babiniec i Wasylkowce, wszystkie w pow. husiatyńskim.
Hoszowski h. Sas, licznie rozrodzona rodzina czerwonoruska, pochodząca z Hoszowa w ziemi lwowskiej, wymieniana w aktach grodzkich lwowskich od 1464 r. Używali następujących przydomków: Hłochan, Hołdysz, Jurfiniec, Kubarycz, Markowicz, Misiewicz, Siarkowicz, Stasiewicz i Stecewicz.
Janiszewski h. Ostoja, vel Janiszowski, rodzina małopolska, z Janiszowa w pow. radomskim, parafia Radom. Z tego samego Janiszowa wyszli też Janiszewscy herbów Półkozic i Pobóg. Boniecki wyprowadza ich z Janiszowa obok Piotrawina, w powiecie lubelskim, z którego wyszli także Genealogia
(osób: 56)
• ANNA Stefania Ostoja-Janiszewska h. Ostoja (1835-21 II 1902), c. Michała Mateusza i Salomei Bramskiej; ur. Warszawa, chrz. 1858, zm. tamże, lat 67, poch. Cm. Powązkowski, kw. 156-VI-26/27/28, gr. rodz.; ślub w parafii św. Krzyża (MK Warszawa: św. Jan, św. Krzyż); m. (1868 Warszawa) Henryk Dominik Strzałkowski h. Ostoja (15 VII 1835-16 VII 1882), s. Dominika i Wiktorii Lisieckiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862 z herbem Ostoja (Szl. Król.); ur. Czarnogłów, parafia Wiśniew, pow. stanisławowski, obecnie woj. mazowieckie, chrz. 1835, zm. Korytnica k/ Węgrowa, lat 47, poch. Cm. Powązkowski, kw. 156-VI-26/27/28, gr. rodz. Janiszewskich (MK Wiśniew, Korytnica; Cm. Pow.); dzieci: 1. Natalia Anna Strzałkowska (ur. 12 III 1869), ur. Wyszków, pow. wyszkowski, chrz. 1869 (MK Wyszków).
• ANZELM Witalis Ostoja-Janiszewski h. Ostoja (ok. 1770-po 1847), s. Grzegorza i NN., obywatel, zamieszkały w Warszawie (MK Warszawa: św. Jan); zapewne tenże Anzelm, jako Anzelm Witalis, syn Grzegorza, został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie 1847 r. (Bon.); ż. (24 XI 1795 Warszawa) Anna Wyganowska (ok. 1775-po 1815); ślub w parafii św. Krzyża (MK Warszawa: św. Krzyż); dzieci: Wojciech, Michał, Jan, Anna, Marianna (I), Marianna (II), Stefan (Szczepan), Wiktoria, Franciszka.
Źródła: Bon. t. 8/192-198; Krzep.; Nies.; Szl. Król.; Urus. t. 5/350-351.
Janiszewski h. Strzemię, rodzina małopolska, wymieniana od 1632 w aktach lubelskich, pisała się z Janiszowa (Janiszewa) k/ Piotrawina w pow. lubelskim, tego samego z którego wywodzą się Janiszewscy herbu Junosza. Jedna i druga rodzina używała przydomku Piotrawin, jakoby na pamiątkę wspólnego pochodzenia z Piotrem (Piotrawinem), wskrzeszonym przez św. Stanisława. Jedna ich gałąź przeniosła się na Ruś Czerwoną. W XVIII stuleciu byli właścicielami dóbr Lipnica Górna w pow. jasielskim, w Galicji.
• WŁADYSŁAW Feliks z Janiszowa Janiszewski (1829-po 1881), s. Stanisława i Agnieszki Żurowskiej, inżynier w Marosvasarhely na Węgrzech; ż. Regina Silberleitner (ok. 1840-po 1870); dzieci: Włodzimierz, Armand, Adrianna.
Źródła: Bork. Rocz. t.1/474-475.
Uleniecki h. Przerowa, vel Uliniecki, Ulaniecki, Ulanicki, rodzina mazowiecka, wywodząca się ze wsi Uleniec, dawniej Ulinicz vel Ulenicz, w ziemi czerskiej, w parafii Worów, obecnie woj. mazowieckie, wymieniana w aktach czerskich od 1413 r. (AGZ Czersk). 