Dolaczko h. własnego, rodzina siedmiogrodzka, przybyła do Polski wraz z królem Stefanem Batorym. Polski indygenat, wraz z nadaną przez króla wsią Puszkarze w woj. grodzieńskim, otrzymała 9 II 1580 r. Nadania oraz indygeant potwierdził król Stanisław August 20 XII 1794 r.Herb ich przedstawia — w polu czerwonym, zwróconego w lewo rycerza w bogatym płaszczu, opartego o działo, w prawej ręce lont zapalony trzymającego; w hełmie pięć piór strusich.Genealogia(osób: 17)• MAREK Dolaczko (ok. 1550-po 1580), dzielny wojownik i szlachcic siedmiogrodzki, przybyły do Polski ze Stefanem Batorym, odznaczył się pod Pskowem i Wielkimi Łukami, w nagrodę czego otrzymał indygenat pol. oraz wieś Puszkarze w woj. grodzieńskim. Owe nadania oraz indygenat potwierdzone zostały Tomaszowi Dolaczce przez króla Stanisława Augusta 20 XII 1794 r.
• WŁADYSŁAW Dolaczko (3 VIII 1835-po 1882), s. Antoniego i Wiktorii
Kulikowskiej, kolegialny sekretarz w rosyjskim ministerstwie spraw wewnętrznych; ż. (ok. 1868) Julia Brodzieniec h. Dębno (ok. 1845-po 1882); dzieci: Władysław, Edward, Helena, Józefa.
Ambroziewicz h. Poraj, rodzina litewska, z której Stanisław i Marcin wylegitymowani ze szlachectwa w halickim sądzie grodzkim 1782 r.
Bełza h. Jastrzębiec odm., stara mieszczańska rodzina krakowska, wymieniana w aktach krakowskich od r. 1456; nobilitowana przez króla Zygmunta III w 1591. Z tej rodziny: Marcin, konsul krakowski, przyjaciel Mikołaja Kopernika, ojca astronoma, ok. 1458 r.; Erazm, nobilitowany 
Władysław Bełza
Choiński h. Korczak, v. Chojeński, rodzina pochodząca z ziemi bielskiej, później przeniosła się do Wielkopolski. Wyszli ze wsi Choiny. Borkowski myli chyba tę rodzinę z Chojeńskimi herbu Abdank, którzy też czasem pisali się Choiński. Zob. Chojeński herbu Abdank
Darowski h. Ślepowron, vel Weryha-Darowski, rodzina czerwonoruska, używająca przydomku Weryha. Podobno wywodzi się od Wojsiełka czyli Wasyla, syna Mendowsa, pochwyconego przez Tatarów, którego po powrocie z niewoli nazwano Weryhą. Z nich Zygmunt sławny rębacz za 
Dolaczko h. własnego, rodzina siedmiogrodzka, przybyła do Polski wraz z królem Stefanem Batorym. Polski indygenat, wraz z nadaną przez króla wsią Puszkarze w woj. grodzieńskim, otrzymała 9 II 1580 r. Nadania oraz indygeant potwierdził król Stanisław August 20 XII 1794 r.
Hoszowski h. Sas, licznie rozrodzona rodzina czerwonoruska, pochodząca z Hoszowa w ziemi lwowskiej, wymieniana w aktach grodzkich lwowskich od 1464 r. Używali następujących przydomków: Hłochan, Hołdysz, Jurfiniec, Kubarycz, Markowicz, Misiewicz, Siarkowicz, Stasiewicz i Stecewicz.